Мой новы кут,
Які ты мілы.
За тышчу верст
Ад роднай нівы.
Пах васількоў і незабудак,
Я забрала як скарб надзеі,
Абрусам высцілаць ільняным,
Я буду ўсе сваі падзеі.
Ажыццяўляя цудам мары ,
Імкнуцца ўсе ж да іншай долі .
Каб новым кутам ганарыцца,
І дыхаць каб паветрам волі.
Туга па Радз ме
© Copyright: Светлана Жарина, 2024
Свидетельство о публикации №124103100144
Свидетельство о публикации №124103100144
Рецензии