Не проста выказаць пачуцьці,
Калі яны з вясной квітнеюць.
А той, хто здолее пачуць іх --
Даўно жывое слова сьпеліць.
Ёсьць у душы жывіца думак,
Што роднай моваю завецца.
Яна -- для нацыі ратунак
І для майго з Айчынай сэрца.
Краніся думкай роднай мовы --
Яна цябе пакліча сьледам
У Храм сьвяты, прыгожы, новы,
Каб ты пяшчоту гукаў зьведаў.
У мове нашай ёсьць малітва,
Што сэрцы нацыі яднае.
Яна -- заступніца ў час бітваў --
Як Багародзіца сьвятая.
Пакліч яе душэўна, шчыра --
Малітва ў небе адзавецца
І паляціць па-над Айчынай
На крыльлях дзён, што грэюць сэрца.
21.10.2019.
Жывiца думак
© Copyright: Валерий Познякевич, 2024
Свидетельство о публикации №124102104304
Свидетельство о публикации №124102104304
Рецензии