Шлях

Я паўзу па падземных хадах
Дзесяць тысяч касмічных гадоў
Праз адчай, безнадзейнасць і жах,
Між грыбніц, каранёў, чарвякоў.
Я брыду праз пустэчу і падзь,
Вечнасць лезу на чортаў вулкан,
Каб, зваліўшыся, заслугаваць
Трохімгненнага сну дурнап'ян.


Рецензии