Што так сумна на мяне глядзіш ты сёння?
Усё маўчыш ты, любая, упарта,
Толькі бачу я, што на душы прадонні
Ня ўсё так хораша ў цябе, дзяўчатка.
Нават не дазваляеш цалаваць сябе...
Штось невядомае грызе цябе знутры.
Я малю, каханая, зірні ты на мяне,
Разам усе цяжкасці адолеем мы.
Толькі крануцца тваіх валасоў дазволь-
Я забяру ўсе твае жахі, увесь твой боль,
Каб толькі зноўку ты зірнула бы на свет
Яскравымі дый шчаслівымі вачамі,
Што заўжды так ласкава ззяюць для мяне
І ў светлы дзень, і цёмнымі начамі...
Толькі крануцца тваіх валасоў дазволь-
Я забяру ўсе твае жахі, увесь твой боль...
7 траўня, 28 і 29 чэрвеня і 25 ліпеня 2024 г..
***
© Copyright: Павел Панкрат 2, 2024
Свидетельство о публикации №124100507318
Свидетельство о публикации №124100507318
Рецензии