Я быў i ўчора,
яшчэ я быў раней.
Яшчэ да таго,
Каб стаць чымсьці рэальным,
ўвесь гэты час чакаю.
Вёска, дарога,
поле, а далей -
дрэва сухое,
Як Крыж на праталіне,
бардовая кропля адчаю.
Цвікі тры яму,
апошні - за Сталiна,
А пасля - пустата…
хутка ўсе, хутка станецца -
белы Сьнег i Крыві палоска.
Я буду i заўтра…
Семь свечак як зарыва
Час падышоў
Смерць імперыі здарыцца
над гэтым паўмесяц і зорка
бардовая кропля адчаю
© Copyright: Ярослав Кеда, 2024
Свидетельство о публикации №124100300233
Свидетельство о публикации №124100300233
Рецензии