I ад кустоу счарнелых бэзу...
І ад кустоў счарнелых бэзу
Цячэ ледзь чутны лісця шум...
Так верасень канчае п'есу,
Якую разам з ім пішу.
І італьянскіх астраў зоркі
Яшчэ ліюць свой фіялет,
І дзве бярозы на пагорку
Складаюць восені санет.
Дай Бог, складуць. Яшчэ хапае
Ім лісця залатога - слоў.
А цёплы верасень сплывае
У памяць маіх зімніх сноў.
30. 09. 2024 г.
Свидетельство о публикации №124093002928