Игорь Паньков. Белый уголь. Рус. Бел

Всю в белом, как невесту в час венчанья,
я душу вам дарю без завещанья.
И эту птицу с ней. О, я не скуп!
Еще дарю перрона черный сруб,
где зимний ветер с посиневших губ
падежные срывает окончанья


***

Усю ў белым, як нявесту ў час шлюбу,
я душу вам дару без завяшчання.
І гэту птушку з ёй. Я не скупы!
Яшчэ дару перона чорны зруб спакусны,
дзе зімовы вецер з пасінелых вуснаў
зрывае склонавых канчаткаў рання.

    Перевёл Максим Троянович


Рецензии