Поднял листок и смял в руках... Юрий Боровицкий. с

***
Поднял листок и смял в руках,
Как бы предчувствуя тревогу,
Осенний дождик не смочил пока -
И он сухой, и  слава Богу.
Во мшарах кровью клюква на траве,
Мы слышан голос стаи журавлиной,
В безоблачной небесной синеве
Пьют чистый воздух жёлтые осины.
Щемящий радостный, настрой,
Не смял меня пока что ветер.
Так холодно, хотя лети стрелой
Осенний день на белом свете.
Ждал и не дождался, долго ждав.
Но  песня не сложилась даже,
Пока на зелень из росистых трав
Пожар берёзовый не ляжет.


Оригинал:


***
Падняў лісток і скамячыў,
Як перадзімнюю трывогу.
Яшчэ яго не намачыў
Асенні дождж. Малюся Богу...
Яшчэ збіраюць журавы
Ў імшарах кроплі-журавіны
І п'юць з бясхмарнай сінявы
Паветра чыстае асіны.
Шчымліва-радасны настрой
Не скамячыў яшчэ мне вецер
Халодны, хоць ляціць стралой
Асенні дзень па белым свеце.
Чакаў яго і прычакаў...
Пяецца песня і ўдаецца,
Калі на зелень росных траў
Пажар бярозавы кладзецца.