Не ўставай і я не ўстану,
Зямля, белыя валасы і чорны снег,
Мы трупы, мы тут, ахвяры тырана,
Нашы імёны, як попел, забытыя на век.
Іх не ўспомняць на гучным балі,
І іх ніколі не высякуць на шэрым камені,
Яны самотныя, яны адны,
Лісце падаюць, пусцеюць сады.
Скончыліся словы, канчаюцца слёзы,
Хутка заглухне і гэты матор,
Імёны забыліся, мы зніклі,
І застаўся толькі вечны тэрор.
Нашы iмёны
© Copyright: Ричард Кауфман, 2024
Свидетельство о публикации №124091806938
Свидетельство о публикации №124091806938
Рецензии