***
Я гляджу і гляджу на аблокі,
Што ляцяць пад асінавы звон.
Дрэвы ветру кідаюць папрокі,
Што трывожыць іх ранішні сон.
Няма чым папракаць мне той вецер
І за штосьці яго асуджаць.
Гэта восень гуляе па свеце,
Каб апошні лісточак сарваць.
Загудуць ад дажджоў вадасцёкі
І заплачуць праёмы акон,
А я буду глядзець на аблокі
І на мокрыя крылы варон.
10. 09. 2024 г.
Я гляджу i гляджу на аблокi...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2024
Свидетельство о публикации №124091002892
Свидетельство о публикации №124091002892
Рецензии