***
Бухне спелы яблык у траву,
Пройдзе дзень і зночыцца знянацку.
Сустракаю верасень, жыву
І прымаю восень, быццам цацку.
Далікатна яблык падніму.
Ён такі прыгожы, нібы цацка.
А калі сустрэну я зіму,
Дык успомню верасень знянацку.
Бухне спелы яблык у траву,
Пачарнее сінява знянацку.
Дзень былы ніколі не заву,
Не шукаю згубленую цацку.
Адарвецца ён ад сінявы,
Ад жыцця, як яблык, адарвецца.
Хтосьці вершы піша з галавы,
А з душы - не кожнаму ўдаецца.
Бухне спелы яблык у траву...
Зарыфмую з тым, чым я жыву.
02. 09. 2024 г.
Бухне спелы яблык у траву...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2024
Свидетельство о публикации №124090206170
Свидетельство о публикации №124090206170
Рецензии