Тойхтожывеуаблоках

Пляснуўшы дзвярыма на нябесным гарышчы,
ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ адасобіўся ад лістападаўскай непагадзі,
падклаў пад галаву пучок жнівеньскага сена,
папрасіў памузіцыраваць вераснёўскіх цвыркуноў
і задрамаў у чаканні калядных сноў.
Галоўнае каб ніхто не разбудзіў
ТАГОХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ, бо гэта хоць і спакойная, гарманічная,
але вельмі ўражлівая натура.

ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ нікога не крыўдзіў,
таму яго таксама нельга крыўдзіць -
нявер'ем у яго, непрыстойнымі словамі і кепскімі справамі,
а таксама нядбайнасцю, сумам і клопатам.
ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ нічога не баіцца,-
страх, асцярога, трывога незразумелыя яму,
ён ніколі не сустракаў іх,
ды і як яны маглі апынуцца на небе,
побач з ТЫМХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ.

ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ любіць выконваць просьбы людзей,
галоўнае каб яны прайшлі праз час, прастору і неабходнасць.
Шмат каму дапамог ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ,
нават калі яны не ведалі пра дапамогу і пра Яго Самога.

Рана ці позна людзі насыцяцца.
Ім не трэба будзе зусім нічога і ні ад каго.
Менавіта тады яны стануць па-сапраўднаму няшчасныя і амаль западуць у адчай.
І пакіне тады свой палац ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ,
і спусціцца на зямлю, і супакоіць дурняў,
і забярэ наверх да сябе ўсіх.
Толькі гэта будзе не хутка.
А пакуль хай паспіць ТОЙХТОЖЫВЕЎАБЛОКАХ – і нам спакойна і яму добра.

2005 г

по-русски тут
http://stihi.ru/2022/09/12/4487