Канчаецца жнівень. Спякота.
На вуліцы Яблычны Спас.
А сэрца ў каторы ўжо раз
Ізноў ахінае маркота.
Дзяцінства ўспамін расцвітае
Званамі на Ўспленне царквы.
Гайня басаногай дзятвы
У Пікара жвава гуляе.
Чутны іх вясёлыя ўскрыкі,
Калі хто з іх Пікара збіў
І вызваліць біту рашыў,
Хоць шанец ён меў невялікі.
Канчаецца жнівень. Спякота
Адыдзе праз дні на паўдня,
Закончыцца мірам гульня,
Настане заняткаў забота.
Не ведалі дзеці бяды
І марылі мірна часамі
У вырай злятаць за гусямі,
Каб сельскай пазбыцца нуды.
І вось праляцелі гады
І ўслед за гусямі вясною
Абшары я родныя мрою
Са смакам крынічнай вады.
Гульнi дзяцiнства
© Copyright: Станислав Шастак, 2024
Свидетельство о публикации №124082200423
Свидетельство о публикации №124082200423
Рецензии