Белое солнце

Белое  солнце  пустынь
Замерло  в мареве  зноя.
Пахла разлукой полынь,
Дерево   умерло   стоя.

Белого  солнца  закат
Выжег    пустыню
напалмом.
Капал   оазиса   яд
Мне   на   ладони  под
пальмой.

Белого солнца восход
Море    встречало
волнами,
Плыл   на   восток
теплоход,
Даль   расширяя   меж
нами.


                15. 08. 24


Рецензии