Калі ва ўнука рэжацца зубок,
Дык мне баліць, нібы малому.
У жыцці ён робіць першы крок,
Каб дазнавацца ўсё самому.
У яго постаці зямной
Мне нарадзіцца зноў прыходзіць,
Калі ён бавіцца са мной,
Калі яму нішто не шкодзіць.
Бялявы тварам – у свякроў,
Надзеі подых, шчасця подых,
Ва ўнука кроў яго бацькоў,
А розум прадзедаў абодвух.
Моему внуку
© Copyright: Максим Троянович, 2024
Свидетельство о публикации №124081301890
Свидетельство о публикации №124081301890
Рецензии