***

Сподак попелу
Гэта не страва...
Гэта то, е
Што
Засталася
Пасля...

Ну, на что
Табе вагон...
Каханак...
Кажа рэшта...

А душа усе неяк
Не узнiмецца...
Яна цяжкая
Ад таго, што
Набрала..
За некалькi
Гадоу...

О,  яна
Магла
Запускаць
Караблi
У неба...
Адправiлася
Мабыць
За скарбам
Фракiйскiх
Царэй....
Вось
Якая леткасць
У ей...

Але, штосьцi
Кажа давай
Папарадку...
I усе жаданнi
Мабыць
Знiкаюць
У цемры...
Дзе можна
Знайсцi
Прытулак
I спакой..


Рецензии