Лоик Шерали. Не уходи... Марав аз ман...

Лоик Шерали. Из цикла "Газели"
Перевод с таджикского


***

Не уходи, не покидай меня, прекрасный мир нас ждёт!
Не уходи, с тобою выпью я печали сладкий мёд.

Но не грусти, цветами я сполна обиду искуплю.
Не уходи, не покидай меня, и день наш расцветёт.

Но  если ты меня отвергнешь, я … напрасно проживу.
Не уходи, не покидай меня, а то мой храм падёт.

О, как безмолвна мёртвая  вода у пляжных берегов.
Не уходи, не покидай меня, иначе буду мёртв.

Со мною рядом ты, и горя нет, любовной грусти нет.
Не уходи, златой мой амулет,  и счастье к нам придёт.

Любимая, ты мне навек дана, ты милость и оплот.
Не уходи, не покидай меня, душа моя зовёт.

Со мною ты по-прежнему юна, по-прежнему  юна!..
Не уходи, не покидай меня, пока любовь живёт.


Лоик Шерали. Газалиёт

* * *

Марав аз ман, ки бо ту меравад дунёи рангинам,
Марав аз ман, ки бо ту меравад гамхои ширинам.

Агар бо ман гули руят набошад, хор хохам шуд,
Марав аз ман, ки бо ту меравад айёми гулчинам.

Агар аз ман гузашти, бигзарад умрам ба нокоми,
Марав аз ман, ки бо ту меравад мехроби оинам.

Чи оромист оромии оби мурдаи сохил?
Марав аз ман, ки бо ту меравад орому таскинам.

Ту бо ман то гаме аз ишк дори, гам махур аз ишк,
Марав аз ман, ки бо ту меравад тумори зарринам.

Ту, эй дилхохи деринам, ту, эй тадбиру тамкинам,
Марав аз ман, ки бо ту меравад табрику тахсинам.

Ту бо ман то чавонасти, чавони кун, чавонм кун,
Марав аз ман, ки бо ту меравад ишки нахустинам.

[1978]


Рецензии