Б. Пастернак. Во всём мне хочется дойти. Рус. Бел

Во всем мне хочется дойти
До самой сути.
В работе, в поисках пути,
В сердечной смуте.

До сущности протекших дней,
До их причины,
До оснований, до корней,
До сердцевины.

Всё время схватывая нить
Судеб, событий,
Жить, думать, чувствовать, любить,
Свершать открытья.

О, если бы я только мог
Хотя отчасти,
Я написал бы восемь строк
О свойствах страсти.

О беззаконьях, о грехах,
Бегах, погонях,
Нечаянностях впопыхах,
Локтях, ладонях.

Я вывел бы ее закон,
Ее начало,
И повторял ее имен
Инициалы.

Я б разбивал стихи, как сад.
Всей дрожью жилок
Цвели бы липы в них подряд,
Гуськом, в затылок.

В стихи б я внес дыханье роз,
Дыханье мяты,
Луга, осоку, сенокос,
Грозы раскаты.

Так некогда Шопен вложил
Живое чудо
Фольварков, парков, рощ, могил
В свои этюды.

Достигнутого торжества
Игра и мука —
Натянутая тетива
Тугого лука.


***

Ва ўсім жадаецца дайсці
Да самай сутнасці.
У працы, у пошуках шляхоў,
У сардэчнай смуце.

Да сутнасці мінулых дзён,
Да іх прычыны,
Да падстаў, да каранёў,
Да серцавіны.

Увесь час схопліваючы нітку
Лёсаў, падзей,
Жыць, думаць, адчуваць, кахаць,
Здзяйсняць адкрыцці.

О, калі б я толькі мог
Хоць збольшага,
Я напісаў бы восем радкоў
Пра ўласцівасці запалу.

Пра беззаконні, пра грахі,
Бегах, пагонях,
Неспадзяванасцях прыхапкам,
Локцях і далонях.

Я вывеў бы яе закон,
Яе пачатак,
І паўтараў яе імёнаў
Ініцыялы.

Я б разбіваў вершы, як сад.
Усёй дрыготкай жылак
Квітнелі б ліпы ў іх запар,
Гужам, у патыліцу.

У вершы б я ўнёс дыханне руж,
Дыханне мяты,
Луг, асот, сенажаць,
Навальніцы грымоты.

Так некалі Шапен уклаў
Жывыя цуды
Фальваркаў, паркаў, гаяў, магіл
У свае эцюды.

Дасягнутай імпрэзы
Гульня і пакута —
Нацягнутая цеціва
Тугога лука.

    перевёл Максим Троянович