Не дай украсцi лёс пагардзе,
Яна падобна, як вядзьмар,
Патопiць сэрца ў сваiх чарах,
Схавае ў казках праўды твар.
Не дай украсцi лёс твой крыўдзе,
Не клiч халодны ў сэрца дождж.
Бяда з бядою ў дом наш прыйдзе –
За слёзы нашыя плацёж.
Не тчы з хлуснi на стол сурвэткi:
Варожыць хiтрасцей ажур.
Ды толькi лёс заманiць ў клетку,
Дзе пачастункамi сумбур.
Так непрыкметна год за годам
Фарбуе жыцце скронi нам.
Гадоў, што страцiў, стане шкода –
Аддаў свой лёс на суд вятрам.
Шануй хвiлiнкi i гадзiнкi,
Не дай на водкуп хiтрунам.
Не дай зламаць сваю галiнку,
Будуй з маленства светлы храм.
Не дай зламаць сваю галiнку
© Copyright: Мария Мучинская, 2024
Свидетельство о публикации №124071802426
Свидетельство о публикации №124071802426
Рецензии