Лета

Яркае, пяшчотнае такое
Спаць ідзе і кліча за сабою.
Пахне летам і навокал квеце.
Бегаюць, смяюцца зноўку дзеці,
А бацькі ўсё бавяць час за працай
І з дзецьмі ім некалі гуляцца:
Сенакос, грыбы і зелле ў полі,
Няма вольнай хвілі, а ніколі.
А тым часам захад зноўку грае,
Ды ўсходам сонца сустракае
Новы дзень, дзе лета, быццам свята.
Вёска родная, бабуля, мая хата.


Рецензии