I сад я засадыв чужымы слывкамы
І я ростягнувся гондэ
СоБі На діВані.
А шо шэ робы в полдень.
До СаБіны сваліць?
А шо дасі той мадонне?
Ты ж но Васыль.
Так змыны хоть прычоску.
Всэ-такы ны молодый!
І, да, сныцьця хтось во:
А шо то ты розвысылывсь?
Не ідёт так ось Тёмцы!
Не-не! Зов7 ты ныц.
Ну, і, наівный, я, Конюх,
Узев да й повір,
Шо й гармошка нычога,
Коль радом Сыргій.
Ну, шо гэ ты, боньдя,
Ладошы мні зложыв?
Так праславны ны молюця!
Да і мяско во ззіж.
І творать онь с творога
Якысь сочнычкы ж!
Зварыты трэ всё бо но.
Шоб смачно на языці!
Ох, Господі родненькій!
Ось Светка, дывы:
Эй, ты, старой хрыч!
По-рускі бліны пычы!
Да, Пытро с Павлом
Ломнять ужэ пынькы:
Сходы во ж до Наді.
Лыжыш мні, ванішк!
Свидетельство о публикации №124071204153