У званком небасхiле
Нешта звякнула ў званком небасхіле…
То…
Маланка сухая…
Выгінаючыся ў імгле,
Чыімісь прабачэннем стала…
Грукатала…
Увесну паглядзеўшыся ў цемры,
падпаленых на сэрцы адчуванняў,
працверажаных…
Зачапіла нематою…
Не лепш стала і не горш,
у прорвы гэтай, смагі гарачай, убачыў я твар той,
што не ўсміхнецца ўжо.
Мне.
Ніколі…
Свидетельство о публикации №124071200326
нестримний на дива,
ти чуєш? Леле-леле!
З нагоди ювілею
Евтерпа плеще крильцями.
Овації, овва!!!
Ольга Тригирская 22.07.2024 09:44 Заявить о нарушении