У званком небасхiле

Вось!
Нешта звякнула ў званком небасхіле…

То…

Маланка сухая…
Выгінаючыся ў імгле,
Чыімісь прабачэннем стала…

Грукатала…

Увесну паглядзеўшыся ў цемры,
падпаленых на сэрцы адчуванняў,
працверажаных…

Зачапіла нематою…

Не лепш стала і не горш,
у прорвы гэтай, смагі гарачай, убачыў я твар той,
што не ўсміхнецца ўжо.

Мне.

Ніколі…


Рецензии
О, Лицарю кирилиці,
нестримний на дива,
ти чуєш? Леле-леле!
З нагоди ювілею
Евтерпа плеще крильцями.
Овації, овва!!!

Ольга Тригирская   22.07.2024 09:44     Заявить о нарушении
Шчэрыш усіх, дзякую!

Ицхак Скородинский   22.07.2024 15:35   Заявить о нарушении