Рефик Мартинович, Сербия

КЎРФАЗ

Мен севардим...
тунни
ичимизда ;ич;ирган
ва ;уссани
бир-бирининг ортидан ;увган
нам бармо;лар билан
ва ёзни
бизнинг о;ушимизда чай;алган
тўлин ой
энтиккан чо;да
бизнинг о; баданимиз
яширинган кўрфазда.

Мен севардим...
сени кузатишни
суб;идамда
кун кириб келганда
ва сенинг уй;онишингни
сенинг жавобан бўлсаларни териб олишингни
эман дарахти остида сочилиб кетган
эски ;уду; ёнида
;айда илгаклар сув тутган дамлар
юлдузлар дайдиб юрган кез
э;тироснинг бокира манбалари-ла
тун ни;оясида иккимизнинг
лабларимизда аланга олган
ён;инларни ўчиришни
Мен хафа бўлдим...

сен соядек ;ойиб бўлганингда
сўл ё;да
йў;олиб сирпаланган излар
ва сен мени тарк этган чо;
чўкмо;  учун
мовий кўзойнакнинг тубида
;ар; бўлаётган кемада
ўчган хотираларда.
... бош;а йў; жойда
сенинг исинг
Мен эслолмайман
на сенинг ;иёфанг
на юришинг, на табассумингни
ёки, э;тимол,
бу мен эмасдирман
бу орзулар
ва улар ўлганларида
Биз ;ам у ерда бўлмаймиз.

Серб тилидан Ра;им КАРИМ таржимаси.



Refik Martinovi;



LAGUNA


Volio sam...
no;i
koje su vri;tale u nama
i ;e;nje
koje su se jurile
mokrim prstima
i ljeta
koja su se njihala
u na;im zagrljajima
dok je puni mjesec
stidljivo virkao
na;e bijele puti
u skrivenoj laguni.

Volio sam...
da te gledam
u ranim jutrima
kad zazori dan
a ti budna
sakuplja; zadnje poljupce
rasute ispod hrasta
kraj starog bunara
gdje vile zahvataju vodu
dok zvjezde lutaju
;ednim izvorima strasti
koje smo na izdisaju no;i
gasili vatrama
koje su gorele
na na;im usnama.

Tugovao sam...
kad si nestala kao sjena
i ostavila
nikuda
odbjegle tragove
a mene ostavila
da se davim
na dnu modrih ;a;a
na brodu koji tone
u blijedim sje;anjima.
...tamo gdje nema vi;e
tvog mirisa
   ne prepoznajem
   ni tvoj lik
   ni hod ni osmjeh
   ili mo;da
   to nisam ja
   to su snovi
   a kad oni umru
   ne;e ni nas biti.