Ранiшняя замалёука

А ліпеньскі ветрык над садам гуляе...
Сусед на услончыку. Штось абрывае.
Парэчкі, відаць, ці мо спелы агрэст.
Па самыя плечы у куст ён залез.

Суседка на ўслончыку. Нешта там поле.
Відаць, агуркі. Белы ручанькі коле.
А ліпеньскі ветрык над садам гуляе,
Ў спякоту суседзям маім памагае.

09. 07. 2024 г.


Рецензии