Прамень
Ты раніцай мяне абудзіш.
Блукая па акенцам хаты,
Будзільнікам прыродным служыш.
Прамень агністы ды чырвоны,
Такім ты толькі ўлетку будзеш.
Жывеш ты па сваім законам,
Спякотнасць хутка сам набудзеш.
Прамень гарэзлівы, ласкавы,
Ты веснік раніцы ды неба.
Напамінаеш: «Кубак кавы!
Вось што табе, сястра, патрэбна!»
Я з гэтым пэўна пагаджуся,
Прамень – будзільнік-паратунак.
За стол я хуценька саджуся,
Пакуль не выставіў рахунак.
Свидетельство о публикации №124070801742