Няма былога здыму...
Надзеяў і мараў былых,
Жыцьцё маё дробніцца пылам
І моўкне нібыта ўздых.
Ужо тэрмін паскласьці нажыткі,
А сквапнасьць пры гэтым забыць:
Не патрэбны там ложак, і лыжкі
На сьвеце адвечным, другім.
Той час наступае няўхільна,
З ім нельга пазбегці сустрэчы,
Дзе за продкамі ўследку маімі
Зачакалась мяне Векавечча.
-05.07.24.
Свидетельство о публикации №124070501380