Пень

А пень маўкліва назіраў,
Як ажывае  ўсё з вясною
Глядзеў і моцна сумаваў
Ды размаўляў з самым сабою.

-  Хацеў бы зноўку я займець
І завушніцы , і лістоту,
Хацеў бы з ветрыкам шумець,
А ўвосень - мець бы пазалоту.

Хацеў бы сокам ўсіх паіць,
Здароўя надаваць ды  сілы
Шкада, бярозкай ўжо не быць,
Не быць, шкада, паэту мілай.

І пень у суме назіраў,
Як расцвітае ўсё вясною.
Шкада не ведаў і не знаў,
Што трапіў ў верш адзін са мною.


Рецензии
Вельми спадабауся Ваш жыццевы верш. З павагай,

Павел Николаев 9   27.08.2024 09:19     Заявить о нарушении
Дзякуй вялікі і сардэчны.

Елена Котова 12   29.08.2024 07:57   Заявить о нарушении