Курган адвечны

Курган адвечны, задумёны,
Вакол яго дубы ды сосны.
Напэўна, у памяці імёны...
Ён сустракае зімы-вёсны.

Курган здзічэлы ды забыты,
А некалі быў знакамітым.
Ды жорсткім часам ён знябыты,
Зарос травіцай – аксамітам.

Курган даўно ўдзірванелы,
Нямы, пануры, сумны сведка.
Якія ведае навэлы?
Ці казкі ўспамінае зрэдку?

Курган, ты ў сэрцы назаўсёды,
Бо старадаўні-старажытны...
Узгорачак-курган, бы мёдам
Чабор дурманіць – дужа спрытны.


Рецензии
Созерцательное, наполненное светом тайны, сиянием вечности стихотворение, Танечка.

Творческих успехов и вдохновения!

С неизменным теплом - Таня.

Дези Гарвей   15.06.2024 12:09     Заявить о нарушении
Спасибо за отзыв, Танечка! Рада Вам! Доброго дня!

Татьяна Цыркунова   16.06.2024 08:59   Заявить о нарушении