Курган адвечны
Вакол яго дубы ды сосны.
Напэўна, у памяці імёны...
Ён сустракае зімы-вёсны.
Курган здзічэлы ды забыты,
А некалі быў знакамітым.
Ды жорсткім часам ён знябыты,
Зарос травіцай – аксамітам.
Курган даўно ўдзірванелы,
Нямы, пануры, сумны сведка.
Якія ведае навэлы?
Ці казкі ўспамінае зрэдку?
Курган, ты ў сэрцы назаўсёды,
Бо старадаўні-старажытны...
Узгорачак-курган, бы мёдам
Чабор дурманіць – дужа спрытны.
Свидетельство о публикации №124061501574
Творческих успехов и вдохновения!
С неизменным теплом - Таня.
Дези Гарвей 15.06.2024 12:09 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 16.06.2024 08:59 Заявить о нарушении