***
Не дзесяць мільёнаў, нас дзевяць мільёнаў...
Пішу для мільёна, не болей.
Забітыя вокны, галоўкі бутонаў
Півонь над пакінутай доляй.
Пакінутай долі радкі пакідаю,
Пішу для мільёна, не болей.
Я ўсё разумею, я многае знаю,
Я - колас апошні на полі.
Апошні я колас жытнёвы жыццёвы...
Забітыя вокны, забітая мова.
І ўсё ж берагу я падмурак, асновы -
Маё беларускае роднае слова.
12. 06. 2024 г.
Не дзесяць мiльёнау, нас дзевяць мiльёнау...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2024
Свидетельство о публикации №124061204729
Свидетельство о публикации №124061204729
Рецензии