Думак маіх - непадуладных - вышыні.
Дыямент!
Гэта здабыццё, збудаванне Айчыны.
Сакрамент.
Гэту Айчыну ніхто па кавалках
Не адбярэ.
Нагой не піхне і як паскабалкі
Не заарэ...
Тут не паслухаю прапагандыстаў -
Уладар!
Дух не збаіцца майстроў-каратыстаў,
Пачвар...
Ля гэтых вышынь ужо нельга стрыножыць
Турмой.
Ганьбу, страх нельга памножыць.
О мой,
Геній адвечны, геній прыветны,
Выток,
Думак мастацкіх каваль запаветны,
Радок,
Дзясяткі год незваротна прамінулі,
А квет
Раскошай свабоды яны ўскалыхнулі:
Сусвет!..
Ля гэтых вышынь ужо нельга стрыножыць турмой
© Copyright: Виктор Шатило, 2024
Свидетельство о публикации №124060805725
Свидетельство о публикации №124060805725
Рецензии