На берёзу двора обернулся... Юрий Боровицкий, с бе
памяти моей тёти Марии
На берёзу двора обернулся:
Зеленеет её голова...
Здесь жила в этой хате Маруся,
Тётка Маша, солдата вдова.
Иль звезда, что к берёзе прибита?
Или лист пожелтел у ствола?
Иль война до сих пор не забыта?
Здесь Маруся когда-то жила...
Грустной песней себя согревала,
И дочурок растила одна,
Здесь работала и бедовала...
Не вернулся с войны... тишина...
За стеною родительской хаты,
То заплачет, взглянув на портрет,
То улыбкою вспомнит Игната...
То война свой оставила след.
Здесь жила моя тётка Маруся,
Что дпавно уж на кладбище спит...
На берёзу двора обернулся -
Будто тётки косынка дрожит.
Оригинал:
***
Памяці маёй цёткі Марыі
На бярозу ў двары азірнуся:
Зелянее яе галава...
Тут жыла ў нашай вёсцы Маруся,
Цётка Маша, салдата ўдава.
Ці іржавая зорка прыбіта?
Ці ржавее бярозавы ліст?
Ці вайна ўсё яшчэ не забыта?
Тут жыла мая цётка калісь...
Сумнай песняй душу сагравала,
Гадавала без мужа дачок,
Працавала, жыла, бедавала...
Не вярнуўся з вайны... і маўчок...
За сцяною бацькоўскае хаты
То заплача - глядзіць на партрэт,
То ўсміхнецца - успомніць Ігната...
Так вайна свой пакінула след.
Тут жыла мая цётка Маруся,
Што даўно ўжо на могілках спіць.
На бярозку ў двары азірнуся:
Быццам цётчына хустка дрыжыць...
Свидетельство о публикации №124060402639