***

А на грудзях у яе камень цяжкі.
Спадарыня?!
Кабета?!
Пані?!
А сэрца
Як заўжды
Не прыстрасці
Чакае, а сапраўднага
кахання!

Стварае
Неба гай...
І недайсці
Шляхамі
Белага світання....
А раптам
Пазаве-
Спадарыня!
Кабета!
Пані..!

грудзі
Ў гарсэце
Запляла..
І справілася
З валасамі...
Ні водзін
Той касмыльчык
Не трымціць
Паміж сцянамі...

Як быццам
Фарба-музыка
Мігціць...

Спадарыня,
Кабета,
Пані..


Рецензии