Этьен де ла Боэси Пора с тобой отречься
Пора с тобой отречься от свободы?
Она нам, сердце, более не щит
От всяческих мучений и обид,
И не силён я как в былые годы.
Мой разум заодно со мной был сроду,
А тут перевернулся и твердит,
Чтоб шёл служить и получать профит,
Наём не страшен, по большому счёту.
Коль надо сдаться, раз пришёл сезон,
К тому ж того же требует резон,
Да и Амур, с кем не водил я дружбу,
Хоть и не прав, меня взял в оборот,
Пусть и король над нами, да и тот,
По разуменью выполняет службу.
C'est faict, mon coeur, quitons la libert;.
Dequoy meshuy serviroit la deffence,
Que d'agrandir et la peine et l'offence ?
Plus ne suis fort, ainsi que j'ay est;.
La raison fust un temps de mon cost;,
Or, revolt;e, elle veut que je pense
Qu'il faut servir, et prendre en recompence
Qu'oncq d'un tel neud nul ne feust arrest;.
S'il se faut rendre, alors il est saison,
Quand on n'a plus devers soy la raison.
Je voy qu'Amour, sans que je le deserve,
Sans aucun droict, se vient saisir de moy ;
Et voy qu'encor il faut ; ce grand Roy,
Quand il a tort, que la raison luy serve.
Свидетельство о публикации №124042201795