ГАННАЧКА
леанід ПРАНЧАК
Шэпча лісцем голлейка.
Днём не нашапталася.
Стомленае сонейка
За гару схавалася.
Вечар шэрай птушкаю
Кружыць над чарэшняю.
Позні ветрык гушкае
Воблака над сцежкаю.
Ночанька туманная,
Рэчанька халодная,
Я іду да Ганначкі
Цераз брод.
Ганна, мая Ганначка,
Мілая і родная,
Мне тваё каханнейка –
Дзікі мёд.
Ліст да ліста горнецца,
Бэз звісае гронкамі.
Купал неба зорыцца
Кветкамі рамонкамі.
Ні стагоў, ні кладачкі.
Трыснягі высокія.
Вусны любай Ганначкі,
Самыя салодкія.
Ночанька туманная,
Рэчанька халодная,
Я іду да Ганначкі
Цераз брод.
Ганна, мая Ганначка,
Мілая і родная,
Мне тваё каханнейка –
Дзікі мёд.
10.10.2023
Ганначка
© Copyright: Леонид Пранчак, 2024
Свидетельство о публикации №124042102827
Свидетельство о публикации №124042102827
Рецензии
