Чаму мяне так цягне мова?
На жаль, не матчына яна.
Вялася іншая размова,
Як ведаў моцная сцяна.
Чаму? Матуля – расіянка,
Тульчанка – там быў родны кут.
Прыезд сюды – неспадзяванка,
Але ж збаўленне ад пакут.
Стаў бацька «ворагам народа»,
Пісаў ён вершы спатайка.
Свяшчэннік – цяжкая нагода,
Данос – зладзейская рука.
Арыштавалі ды саслалі,
Нядоўгі арыштанцкі век.
Абвінавачванне ў міг склалі,
Прапаў бясследна чалавек.
Куды было падзецца маці?
У невядомае вёў шлях.
Дыплом якісьці атрымаці
Для працы на лясных «палях».
Аб гэтым я не раз пісала,
Мяне трывожыў матчын лёс.
Штурхае нехта: «Мала... мала...»
Мая малітва да нябёс...
Чаму мяне?
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2024
Свидетельство о публикации №124041001604
Свидетельство о публикации №124041001604
Рецензии
Здравствуйте, Татьяна!
Как трогательно и проникновенно!
До слёз!!!
С теплом и радостью встречи, Ирина 💕 💕 💕
Ирина Борис 19.04.2024 22:34 • Заявить о нарушении
Как трогательно и проникновенно!
До слёз!!!
С теплом и радостью встречи, Ирина 💕 💕 💕
Ирина Борис 19.04.2024 22:34 • Заявить о нарушении
Шчыра дзякую за водгук, Ірына, добрай раніцы! З цяплом!
Татьяна Цыркунова 20.04.2024 08:56 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 20.04.2024 08:56 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.