Малінавы вечар павіс над зямлёю,
Запальвае ў небе сузор'яў агні.
Ты болей ніколі не будзеш маёю --
Патрэскаўся нашых пачуццяў магніт.
Малінавым сокам не стала каханне --
Прагоркла з малінаў у склепе віно.
Малінавы вечар, стаіўшы дыханне,
Глядзіць пра кананне старое кіно.
Там іншыя людзі. Там іншыя песні.
Жывеў іх надзея, святочны настрой...
А мы? Мы каханне сваё не пранеслі,
Мы нават не выпілі вуснаў настой.
Не тыя сузор'і зіхцелі нам з неба.
Не тыя пачуцці між сэрцаў раслі.
Я верыў у долю, а долі не зведаў --
Малінавы вечар спадзевы разліў.
28.02.2024.
Малiнавы вечар
© Copyright: Валерий Познякевич, 2024
Свидетельство о публикации №124040606938
Свидетельство о публикации №124040606938
Рецензии