Сёння я ў сваім вольным сне
Крочыў разам з табой да лета.
Пад нагамі -- скрыпучы снег,
А на небе -- самотны ветах.
Мы шукалі ўваход у Храм
І краналі паглядам зоркі.
Бог на небе нам песьні граў,
Чуўся голас анёлаў звонкі.
Ах, якая святая ноч,
Абдымала мяне ля тына!
-- Не суроч яе, не суроч,
Бо яна мне народзіць сына.
Пацалункаў жывы агонь
Застываў у світальным небе.
Я тваю саграваў далонь,
Так, як Храм саграе малебен.
Ты не чула, як ліўся звон,
Як з грудзей вылятала сэрца...
Я прачнуўся, а гэта -- сон:
Сон з глыбокім сакральным сэнсам.
СОН
© Copyright: Валерий Познякевич, 2024
Свидетельство о публикации №124040606917
Свидетельство о публикации №124040606917
Рецензии