Маіх надзей зямное кола
Дарогі мерае штодзень.
След на зямлі -- каня падкова
Мяне да існасці вядзе.
А існасць там, дзе ёсць каханне,
Гарыць агеньчык уначы.
І дзе ад вечара да рання
Гукае думкі далячынь.
Парыж, Венецыя, Афіны --
Сустрэч цікавых не злічыць!
І толькі кут, што сэрцу мілы,
Трывогі здольны залячыць
І закахаць у вобраз мілы,
Які ты сэрцам маляваў.
Каханне -- гэта выбух міны.
Каханне -- гэта Ух і Ваў.
Яму я ўдзячны за дарогу,
Што пралягла праз творчы лёс.
Мая зямля -- крупінка Бога.
Я да яе жыццём прырос.
08.03.2019.
КОЛА
© Copyright: Валерий Познякевич, 2024
Свидетельство о публикации №124040606649
Свидетельство о публикации №124040606649
Рецензии