Абярэг

Мая зямля -- мой абярэг.
Яна заўжды была і будзе.
Ніхто яе не адбярэ,
Пакуль свой край шануюць людзі.

У той пашане ёсьць магніт.
У ім -- дзядоў сівая вера.
З ёй свечак вострыя агні
Адгоняць прэч ад краю звера.

Мая зямля -- мой крыж і меч.
Пакуль жыву -- я ёй малюся.
Ніхто святыні не кране,
Бо ў ёй -- святыя Беларусі.

Праз іхні захіст мы жывём:
Шануем памяць, мову, песні...
І славім свой ліцвінскі лён,
Што вабіць нас паглядам веснім.

Я паўтараю зноў і зноў,
Нібы малітву сэрца словы,
Што клічуць з выраю буслоў
Да весніх ніў і рэчак сонных.

Мая зямля -- мой абярэг.
Яна заўжды была і будзе.
Ніхто яе не адбярэ,
Пакуль свой край шануюць людзі.

12.03.2024.


Рецензии
Жыве Беларусь! Прывітанне ад сяброу з Украіны!

Лесь Украинец   06.04.2024 20:13     Заявить о нарушении
Дзякую. Будзьма разам!

Валерий Познякевич   06.04.2024 21:21   Заявить о нарушении