Вечар думы нясе аб Айчыне,
Прымушае шукаць мяне зноў
Тыя словы, што раны лячылі,
Да гняздоўяў вярталі буслоў.
Варажбою ахутана неба --
Гэта птушак гукае вясна.
У вяснушках-праталінах глеба
Кветкай вольных надзей прарасла.
Клічуць птушак старыя гняздоўі,
Мкнуць іх крылы з далёкіх краёў
Да Айчыны, да лепшае долі,
Дзе жыццё не чужое, сваё.
Абудзі мяне зранку, Палессе!
Падаруй мне дзяцінства ўспамін,
Дзе гучыць жураўліная песьня,
Рассякае нябёсы іх клін.
14.03.2021.
Вячаровыя думы
© Copyright: Валерий Познякевич, 2024
Свидетельство о публикации №124040504792
Свидетельство о публикации №124040504792
Рецензии