Кочатам, кочатам

Прарок
(у газетах пісалі, што ён, на стагоддзя)
праракоча
невыразнае нешта....
І кочатам, кочатам,
Скасабочыў шый,
помнікам
на магіле сваёй
замрэ...

От.

А пасля,
гадоў праз дцать,
каліка пераходжы
гляне.

Заржэ...

Ах, Божа!
Не, ты глянь!!!
Хто
гэты,
аблуплены ідыёт?!


Рецензии