Пора ответов. Рус. Бел

Опять кричат ночные поезда,
Опять зовут в иные города.
Беда не то, что молодость уходит,
А то, что не уходит, - вот беда.
И ты все тот же - за полночь писать,
И ты все тот же - выпить и сплясать,
Потом приходит очень юный доктор
И будет целый день тебя спасать.
Все кажется, что ты глядишь в рассвет,
А это свет глядит тебе вослед,
И девушки приходят за советом,
Не за сонетом, друг мой, вовсе нет.
Ночной вокзал, мальчишеская дрожь,
Весь мир еще таинственно хорош,
Уже пора готовиться к ответам,
А ты еще вопросы задаешь…


***

Ізноў крычаць начныя цягнікі,
Ізноў клічуць у іншыя гарады.
Бяда не тое, што маладосць сыходзіць,
А тое, што не сыходзіць, - вось бяда.
І ты ўсё той жа - за поўнач пісаць,
І ты ўсё той жа - выпіць і станцаваць,
Потым прыходзіць вельмі юны доктар
І будзе цэлы дзень цябе ратаваць.
Усё здаецца, што ты глядзіш у світанак,
А гэта святло глядзіць табе ўслед,
І дзяўчыны прыходзяць за радай,
Не за санетам, сябар мой, зусім не.
Начны вакзал, хлапечая дрыготка,
Увесь свет яшчэ таямніча добры,
Ужо пара рыхтавацца да адказаў,
А ты яшчэ пытанні задаеш…


    Перевёл Максим Троянович