Тарас Шевченко. Реве та стогне Днiпр широкий
Нядобры вецер завывае,
Долу вербы гне высокія,
Гарамі хвалю падымае.
Размыты месяц на прастору
З-за хмары дзе-нідзе шугаў, -
Не іначай човен у сінім моры,
То вынікаў, то ўнікаў.
Шчэ пеўні трэція не спявалі,
Ніхто нідзе не гаманіў,
Сычоў у гаі гукі трывалі,
Ды ясень рыпучы ціш радніў.
(1814~1861)
Свидетельство о публикации №124032003366