Ноч на сябе зоркi нанiзывае, як каралi,
Луна кацiць з горкi ў белатканнай шалi.
Я яе вiтаю, галаву прыгнуўшы,
Мех гармошкi тульскай лiха расцягнуўшы.
Зычная гармошка аккорды разлiвае,
Дзяўчына шэраглазая пад музыку спявае.
I песня над ваколiцай лунае ў цiшiне,
Бярозкi разам з клёнамi танцуюць пры луне.
I976
Ноч на сябе зоркi нанiзывае, як каралi
© Copyright: Михаил Соловцов, 2024
Свидетельство о публикации №124031802586
Свидетельство о публикации №124031802586
Рецензии