(Байка)
Змяя ўкусiць зайца хацела,
Якi валяўся пад кустом.
Вiдаць быў п'яны, або з пахмелу,
Ляжаў прыкрыўшыся лiстом.
Ўчуўшы шолах сакавiцы,
Прыўзняўся ён i тут спрасiў:
«Змяя, ёсць, чым пахмялiцца?,
А то ўсе грошы я прапiў…».
Змяя з ўхмылкай наблiжалась,
Шыпела ласкава яму:
«Мой зайчык, як табе тут спалась?
Дай-ка цябе я абдыму».
I дзе касога п'янка дзелась,
За мiг ён быў за паўвярсты.
Змяя ад злосцi засiпела,
I пацягнулася ў кусты.
___________________________
Мараль жа байкi ў ёй самой…
Не абдымайцесь са змяёй.
1988
Змяя i заяц
© Copyright: Михаил Соловцов, 2024
Свидетельство о публикации №124031701696
Свидетельство о публикации №124031701696
Рецензии