(Памяцi мацi)
Вось i мацi няма
Восеньскi дзень за вакном
На парозе зiма
Мы з сястрыцай ўдваём.
Душу смутак цяснiць
Сэрца б'е з перабоем
Ёй бы жыць бы i жыць…
Не находжу пакоя.
Колькi раз я ляцеў,
Я спяшыў на спатканне…
Родны кут апусцеў
Хата знiкла ў маўчаннi.
Вельмi цяжка паверыць
Ў такое здарэнне
Толькi гэта ўсё так
На душы памрачэнне.
07.10.1997
Вось i мацi няма
© Copyright: Михаил Соловцов, 2024
Свидетельство о публикации №124031601653
Свидетельство о публикации №124031601653
Рецензии