Думкi пра малую Радзiму
Азёры, лес – так часта сніцца.
І хвалей безліч на вадзе
Ніяк не можа супыніцца
І птушак галасы пачуць,
Паўсюль твае я бачу знакі.
Смак хлеба, малака адчуць
Дзяцінства розныя прысмакі.
І нават возера блакіт –
Таксама дорыць успаміны
Трава – пяшчотны аксаміт,
Шум ветру – радасці
гадзіны.
Вар'ят я, па тваёй віне:
Інакш усе я бачу рэчы.
Радзіма, зноў прыйдзі ў сне
І абдымі мяне за плечы.
Свидетельство о публикации №124031501749
Ка же приятно читать на роднай мове!
С теплом.
Жанна Падагова 15.05.2024 11:43 Заявить о нарушении