Кличуць мясцины. бел

Мноства гадоў працякло з той часіны
Як мы у розных краінах жывем
Ды ўсё настойлівей клічуць мясціны
Тыя, што малай Радзімай завем.

Тут была вёсачка наша і хата
Дзе бэз з чаромхай глядзелі ў акно
Ды ўжо на могілках Мама і Тата
Брат там так сама даволі даўно.

Часта за працай аб іх забывалі-
Радасці часам, гадзінай бяды.
Рэдка да іх ў іх жіцці пріязжалі,
Рэдка і зараз прыходзім сюды.

Толькі часцей і часцей так балюча
Сэрцу якое заўсёды пры нас.
Тут на Радзіме Душа у сугуччы,
Каб не зніштожылі жыў бы ля вас.

Ён для усіх тут прытулак адзіны
Дзе стаяць помнікі з фота на іх.
Хутка праходзяць спаткання гадзіны
Трэба вяртацца у горад жывых.


Рецензии
Толькі часцей і часцей так балюча
Сэрцу якое заўсёды пры нас.
Тут на Радзіме Душа у сугуччы,
Каб не зніштожылі жыў бы ля вас.
Хотелось бы вернуться в родную Беларусь
после Ваших строчек, вот только настоящее повседневное не пускает.
С уважением.

Геннадий Трутько   05.06.2024 10:14     Заявить о нарушении
Спасибо Геннадий! Да, жизнь в это сумасшедшее время, ни на что не оставляет времени. С уважением!

Николай Сергеевич 01   05.06.2024 12:20   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.