***
Мае вершы толькі мне патрэбны,
Толькі мне душу яны лагодзяць,
Як лагодзіць неба месяц срэбны,
Ці як зоркі, што над ім усходзяць.
Мне таксама гэтак мала трэба
Хваляванняў нейкіх пра пустое.
Толькі сонца ў небе, толькі неба -
Сіняе, у зорках, залатое.
Ад пасеву да жніва жывём мы,
Ад жніва - да новага пасеву.
У жыцці даўно ўжо ўсё знаёма:
Словы песні і яе прыпеву.
І калі стамляешся ад быту,
Дабрабыту рабскага араты,
Прысвячаеш вершы зноў блакіту
Неба ў сэрцы, ў думках і над хатай.
28. 02. 2024 г.
Мае вершы толькi мне патрэбны...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2024
Свидетельство о публикации №124030905495
Свидетельство о публикации №124030905495
Рецензии