Як кажаны густога дыму...
Роднаму пасёлку Чаплін
Як кажаны густога дыму
У неба рваліся імкліва
Над комінамі родных хат...
Малую помню я радзіму,
І раннюю за хатай сліву,
І бабу Феню, і Наталкін
Здзічэлы яблыневы сад...
А праз дарогу - цётка Валя,
Адарка побач, цётка Каця,
Калодзеж Гашкін ля двара...
Далёкіх успамінаў хваля,
Як вочы ясныя дзіцяці,
Дзяцінства светлая пара...
Які быў снег у тыя зімы!
Тырчалі з гурбаў вішні, слівы,
Здаваўся вечным снегапад...
А кажаны густога дыму
Кружылі, пырхалі імкліва
Над комінамі родных хат...
08. 02. 2024 г.
Свидетельство о публикации №124022606700